Friday, March 30, 2007

तरीही

व्यर्थ ढाळले अश्रु मी
ऊमजून आलय मला
प्रीतीची भाषा डोळ्यांची
कधी कळलीच नाही तुला!

काय चूक झाली,
काय घडला गुन्हा?
मागे वळलेली पावले
का थबकली पुन्हा?

उष:कालाच्या कल्पनेत
कि त्येक रात्री जागल्या
रडत नाही मी ,तरीही,
पापण्या माझ्या ओलावल्या

एकांतात आजसुद्धा
आवाज ऐकते तुझा
गर्दीमद्ध्ये आज्सुद्धा
डोळे शोधतात तुला...

-aditi

2 comments:

ओहित म्हणे said...

that was awesome! achanak tragic mood ka?

hey ... ever heard poems by Borkar?

ankurindia said...

Nice poetry