नवलाई

नव्या जगातले नवे रुतु,
किती पटकन रंग बदलतात,
आपण ग्रुहित धरतो खुपकाही,
पण सारे संदर्भच वेगळे असतात

पुढे जाता जाता मधुनच
एखादे खुसपट मागे ओढते
साधेसे शब्दही जिव्हारी लागतात
अन डोळ्यांमध्ये टचकन पाणी भरते

ओळखीची वाटणारी माणसे
मोक्याच्या क्षणी खुप विचित्र वागतात
आश्चर्याशिवाय काहीच उरत नाही
आठवणी मात्र मनात रुतुन राहतात

वेगळेच आहे बरेचकाही इथे
तरिही खुपकाही आपलेसे वाटते
अनोळखी चेहर्यावरचे साधेसे हास्यही
नकळतच विश्वास देउन जाते


-aditi