टपटपणारे थेंब अन कोसळणारा पाऊस
दोनही गोष्टी कशा होणार एकत्र ?
मग नव्याचं सुख अन जुन्याचं दु:ख
हे कसं एकाच वेळी जाणवतं ?
हळुवार झुळुक आणि सोसाट्याचा वारा
एकदम अनुभवता येईल का कधी ?
पण होऊन गेलेले आनंदी क्षण
कसे आणतात डोळ्यामध्ये पाणी ?
टिमटिमणारे तारे अन पॉर्णिमेचा चंद्र
दोन्हीसुद्धा तितकेच मोहवुन टाकणारे
आपल्यासाठी टिमटिमणारा ताराच बळी देतो
तरी चंद्रावर जीव ओवाळतात सारे
काहीच ताळमेळ नाही कशाचा
तरिही सारे जुळलेले दिसते
असेच असते का जीवनसुद्धा
धागे गुंतलेले तरी त्यातच जगावेसे वाटते..!
-aditi
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
11 comments:
wah wah... kya baat hain :)
खुपच मस्त
दोन विरुध्दाची सान्गड छान जुळवली आहे
keep it up !
वा! अप्रतिम!
सुरेख
शेवटचं कडवं आवडलं पण खरं सांगू तर तुझ्या मागच्या कवितांसारखी मजा नाही आली!
पण तरीही... छान आहेच वादच नाही.
Nice..Although I dont understand marathi..But my dad translated it for me and I like it... Keep it up!
खूपच छान आहे.
Prashna..kharach mast ahe!
Nice Aditi, I never knew about your poetic skills. Good job!!
Linking your blog address on my blog.
TOO GOOD
TOO GOOD
Post a Comment